Tiyatro... Öyle Bir Aşk Büyürki Benimle

[MARS]

Tiyatro Sinavlarina Hazirlananlara Yelda Köse\'den
Hadi, atin beni sahnenin en ücra köselerine, kimse silmesin üstümdeki
tozlari, birakin bulassin ellerime yüzüme… Neredeyim nerelere
kayboldum? Simdi sensiz bir hayatin en anlamsiz kismini yasiyorum,
yasamak ne demekse. Her silkinmeye çalistigimda kendime gelemedigim,
unutmayi denedigim, ama beceremedigim bir ask, nerde bir afis görsem,
nerede kirmizi bir perdeye çarpsa gözlerim, içim donuyor donakaliyorum
yasamin ortasinda sensiz ve yalniz…
Öyle uzaksin ki, bana çalismak lazim, yasami devam ettirmeye ugrasmak
ve bunlari yapabilmek için senden vazgeçmek lazim… Lazimdi… Geçtim.
Affet elimde olmadan gittim bir gün her sey düzelir yeniden sana
dönerim diye gittim… BITTIM....
Adini duymak mi beni kahreden, en ufak bir anı yetiyor binlerce
parçalara ayrilmama, seni hatirlamadan yasadigim her saniye sen
aklimda, nasil kurtulmali senden ilk sevismislikten, nasil atmali seni
hafizamdan unutmak için kendimi kandirdigim bu yalandan.
Ilk ask unutulur mu hiç, hala yankilanir sesin kulaklarimda, eski bir
dosta rastlasam kötü sitemler dilinin ucunda, Sen benim içimde ne zaman
söndürmeye çalissam aksine parlayan kor ates,sen aklima geldikçe
agladigim tek es Sen Sen Sen.


kaç madde ilk üçe girer ki hayatimda, inan askin hala ilk sirada bense
eski benin yaninda hos bir sesle tirat atmakta ve perde agir agir
kapanmakta.